And then I'll cry so hard to these sad songs
And the words still ring, once here now gone
And they echo through my head everyday
And I dont think they'll ever go away
Just like thinking of your childhood home
But we cant go back we're on our own...
-----------------
Art by Robert Montgomery via Art of tomorrow.
1 comments:
رفتم گشتم وبلاگتو! یه جا کامنتتوتو وبلاگ نیروانا دیده بودم. ارشیوشو زیر و رو کردم تا اینجا رو پیدا کردم. اومدم نظر بدم، در مورد عکس هات. عکسایی که میذاری کلا متفاوته. واسه من اقلا. من زیاد عکس می بینم، کلا این ارث رو از مامانم کشیدم. منتها که عکسایی که من می بینم خیلی فرق داره. توی عکسای انتخابی من درد نیست، خون نیست، اسلحه نیست، عکسای واضح رو بیشتر دوست دارم. گاهی حس خوبی بهم میده مه و سایه و ابهام و اینا. ولی دلم شفافیت رو ترجیح میده. نیومدم بگم چی خوبه چی بد. نیومدم بگم دنیای ذهنی من و تو کلا فازش متفاوته. اومدم بگم همون طور که من گاهی ممیام عکسای درد و سایه و مه رو می بینم، تو هم گاهی عکسایی روشنی رو ببین. هیچ عیبی نمیشه.
Post a Comment